POWER CARTRIDGE to 16 KB EPROM, zawierający wiele przydatnych rozkazów i procedur. Twórcy tego rozszerzenia pomyśleli o wszystkim: przyspieszona współpraca ze stacją dysków, system TURBO dla taśmy, możliwość „zdejmowania ekranu" przy użyciu drukarki, monitor języka maszynowego, zestaw ponad 20 dodatkowych „narzędziowych" rozkazów BASIC-a oraz wykorzystane klawisze funkcyjne — oto przegląd oferowanych możliwości. Pochwalić należy dobrą organizację współpracy z pamięciami masowymi. Użytkownik ma do wyboru typowe instrukcje LOAD, SAVE i VERIFY, w których tylko odpowiedni parametr decyduje o wyborze urządzenia i szybkości transmisji, lub też znane z innych komputerów, szybkie DLOAD, DSAVE. DVERIFY Istnieją również instrukcje pozwalające łączyć programy (MERGE) i oglądać lub drukować katalog dysku bez kasowania programu znajdującego się aktualnie w pamięci (DIR i HARDCAT). Kolejne opcje, jak np. monitor czy „hardcopy" dostępne są w każdej chwili po naciśnięciu przycisku, zamontowanego w obudowie modułu. Na ekranie pojawia się wtedy menu, z którego wybieramy interesującą nas pozycję.
Oprogramowane klawisze funkcyjne oszczędzają palce każdego programisty, likwidując konieczność ciągłego wypisywania LIST, RUN, DIR, DLOAD, DSAVE (ostatnie trzy rozkazy należą do repertuaru POWER CARTRIDGE). Ułatwiają życie również dodatkowe rozkazy BASIC-a, takie jak AUTO, COLOR, DUMP, FIND, HEX$, TRACĘ, UN- NEW czy para DEEK i DOKE (Double pEEK i Double pOKE, szesnastobitowe odpowiedniki tych instrukcji).
Przegląd możliwości POWER CARTRIDGE pozwala stwierdzić, iż może to być dobry nabytek dla osób piszących własne programy, pod warunkiem, iż osoby te nie zechcą używać dodatkowych rozkazów BASIC-a w programach, a tylko podczas ich pisania. Chodzi tu o możliwość uruchomienia programu na komputerze, nie wyposażonym w POWER CARTRIDGE (takich jest raczej zdecydowana większość). Drugie „ale" to fakt, iż POWER CARTRIDGE nie z każdym egzemplarzem C-64 dobrze działa — przed kupnem polecamy więc sprawdzenie!
Jarosław Jaworski