Try2emu

Sanchez wzbogacił kolekcję tytułów na ZX Spectrum o grę, która może być naprawdę ciekawostką tego roku na zacnego gumiaczka, przeniósł on z Nintendo 8 tytuł "The Mighty Final Fight" - spin-off tytułu Final Fight, z komiksowymi bohaterami i trochę lżejszym podejściem do fabuły niż FF. Tak jak na Nintendo 8, do wyboru mamy trzy postacie, zestaw kombosów i finał uzależniony od wyboru naszego bohatera. Jak to zwykle bywa przyjdzie nam uwolnić dziewczynę z łap ulicznego gangu, bijąc, kopiąc, rzucając przeciwnikami, wykorzystując bronie i stając przed pokonaniem co raz to bardziej wymagających bossów. W sam raz coś dla miłośników takich tytułów jak Double Dragon, Renegade czy też Final Fight. Gra składa się z 5 etapów, dogrywanych (wersja dyskowa TRD jak » więcej

Całkiem przyjemna gierka autorstwa Stephena Nichola (Cap'n'Rescue, When Alex did'n do it) napisana w AGD, typowa komnatówka, w której pomagamy uratować stację kosmiczną AZ-101-D1 przed zderzeniem z planetą Zircliv 48. Zadanie utrudnią nam hordy robotów, które nie pałają do nas sympatią. Prosto, miło i przyjemnie - ot, przerabialiśmy ten schemat tysiące razy - czemuż miałoby być mniej fajniej i tym razem.

Porządnie wydany (z bardzo fajnym artem Lopeza Aspi (http://www.lopezespi.com/)) typowy przedstawiciel "pójdźmy w prawo do stajenki...";), którego najznakomitszym i niedościgniętym wzorem był Ghost'n'Goblins, z nieskomplikowaną historią (musimy zdążyć na koronację, inaczej zły brat zawładnie królestwem) ale uwaga z wątkiem psychologicznym (przyjdzie nam się zmierzyć także z psychiką bohatera, który przez działanie różowego proszku nijak nie pamięta, po co i gdzie zmierza). Jak to zwykle bywa przyjdzie nam siekać mieczem, rozwiązywać zadanie, zbierać przedmioty i... jeździć konno jak sugeruje, któryś z obrazków - jeszcze tam nie dotarłem;) Czas w drogę.

Opis: Kolejny tytuł Jonathana Cauldwella napisany z myślą o konsolce Vega, czyli pójdzie po każdym emulatorem i na całkiem zwyczajnym "gumiaczku". Prosta zręcznościówka, w której zbijamy flagi pęchęrzykami powietrza, a ich sterowanie zawdzięczamy zestawowi wentylatorów. Fajne, proste ot... zabawka na dodatek okreaszona kompozycją Yerzmey'a Aghartha, którą można posłuchać również w soundcloudzie.

Jeśli przy Chimerze mieliśmy do czynienia z korektami kodu, tak tutaj fani ZX Spectrum otrzymują całkowicie nowy tytuł, osadzony w świecie, którego "gumiaczek" nigdy się nie doczekał - w świecie pełnym zombiaków, wampirów i kolesia rodem z filmów BSDM, który swobodnie eksterminuje całe tałatajstwo za pomocą co raz to bardziej rozbudowanego pejczyka. Castlevania, która doczekała się już dziesiątek wersji, z której chyba najbardziej przyjemnie łoiło się się potwory na Nintendo 8 jest tak znane, że nie ma sensu przypominać fabuły. Oprócz znanego nam "gameplaya", zaskakuje również wersja, która jest wybitnie rozbudowana tekstowo (a dzięki tłumaczeniom Rafała Miazgi dostajemy również spolszczoną edycję). Mój pierwszy kandydat » więcej

Kolejna platformówka od Mojon Twins - znów mamy okazję wcielić się w postać imć Ababola, który tym razem musi zmierzyć się z potęgą 6 wież Freezii, gdzie księżniczki zmieniono w nietoperze (rozkaz ubić aby odczarować, prawie jak w wiedźminie;)). I na końcu skrzyżować miecze z czarnym charakterem w postaci alchemika i druida (ciekawe co, na to alchemicy;)) niejakiego Alastor de la Babucha. The Mojon Twins jest już marką samą w sobie - nie ma więc, co chwalić i ganić - trzeba samemu zagrać;)

Jeśli w projekcie bierze udział STE'86 (m.in splashscreeny do Gryzora, Commando Arcade) to wiadomo od strony graficznej będzie się działo - i tak też jest w wypadku Donkey Kong Juniora, który imo jest w chwili obecnej najładniejszą konwersją wśród 8 bitowców tej gry arcade z 1982. Niestety, wygląd trochę dał się we znaki prędkości gry - przynajmniej przy pobieżnym zerknięciu pod Vice, wydaję mi się, że wersja na Atari XE jest szybsza i bardziej dynamiczna - jednak to moje osobiste odczucia i najprostszym sposobem jest odpalenie albo SuperCPU, albo w wypadku Vice podkręcenie trochę prędkości emulacji. Sama gra jest » więcej

Chłopaków z Mojon Twins nie trzeba przedstawiać - w końcu dzięki ich silnikowi i nieskończonej ilości pomysłów na kolejne platformówki fani ZX Spectrum mają co jakiś czas kolejną, najczęściej udaną produkcję. Tak jest i teraz - ich nowa gra "Leovigildo", to następna gra, na której choć przez chwilę warto się skupić - nie tylko dlatego, że fabularnie plansuje się gdzieś pomiędzy Baśniami braci Grimm a kolejnym scenariuszem serialu produkcji wenezuelskiej i także nie dlatego, że podobnie jak Cousin Horace dostajemy 3 częściowy tytuł do przejścia (postrzelamy, porzucamy pudełkami i parę zagadek przyjdzie nam rozwiązać) - jak dla mnie największą rewolucją jest wykorzystanie kombinacji WSAD do sterowania postacią (tak, tak PeCeciarze, zwłaszcza Quakeowcy poczują się jak u » więcej

CaH4e3 opublikował kolejny zestaw dumpów dla konsoli Nintendo 8 - rzadkich do spotkania i najczęściej nigdy wcześniej niezrzuconych z oryginalnych cartów. Czasami można znaleźć naprawdę całkiem ciekawe tytuły.

Fani gier retro na ZX Spectrum ostatnio mają zaskakująco dużo powodów do radości, gry sypią się jak z rękawa - właśnie ukazał się sequel gry, która ukazała się w te wakacje i niestety całkowicie mi umknęła, a szkoda, gdyż przygody małej osy robią naprawdę dobre wrażenie - obie części są zdecydowanie najbardziej kolorowymi grami tego roku;)

Pamiętacie GraviBots - wcześniejszą grę RetroSouls i Denisa Gracheva? W której pojęcie góra, dół, lewo i prawo jest czymś całkowicie niepotrzebnym i niezrozumiałym? Spodobało się? To S.I.P jest właśnie dla Was - 10 poziomowa zręcznościówka, w której musimy pomalować (jak na przykład w Gimmie Bright) poszczególne platformy unikając co bardziej ruchliwych przeszkadzajek i planując, w którym miejscu wylądujemy po wykonaniu skoku (oby nie na kolce;)). Fajne miłe i przyjemne... Ciekawostką jest fakt, że początek powstawania gry to rok 1998, autor odnalazł stare zapiski i korzystając z nich dokończył projekt swojego tytułu, oby więcej takich się pojawiło:)

Coś dla fanów "Kennedy Approach", czyli znów mamy możliwość wcielenia się w role kontrolera lotów, od którego decyzji zależy często życie pasażerów samolotów pasażerskich. Z góry jednak ostrzegam, KA przy Air Traffic Control: Rome to bułka z masłem, program na ZX Spectrum wymaga od nas wpisywania kodów, a nie banalnym wyborem dżojstkiem wszystkich parametrów lotu, dzięki Bogu ATR nie jest zręcznościówką - sami decydujemy o ilości maszyn, które są w powietrzu nad centralnymi Włochami i wskazujemy ich pozycję początkową - to pozwala nam określić poziom trudności zadania z jakim przyjdzie się nam zmierzyć. Bez przeczytania manuala, nie ma co nawet podchodzić. Program zaopatrzony w bardzo przyjemną grafikę plus doskonałą okładkę na » więcej

Nowy tytuł dla fanów rozrywki spod znaku JET SET WILLY - przyjdzie nam zwiedzać 30 lokacji, w których musimy pozbierać rozsypane skarby, które zostały porozrzucane w efekcie katastrofy latającego spodka. Gra powstała pod Arcade Game Designer.

Nowa SEUCK'owa produkcja (jak spora grupa nowych tytułów dla C64) o całkiem miłej grafice i wyglądzie. Brak co prawda, jakiejś bardziej skomplikowanej legendy, która dosłodziła by tytuł - jednak widok mrówek (???) zmieniających się w kupkę czegoś, co przyciąga muchy wystarczająco to wynagradza;) A kolejne etapy są przecież jeszcze ciekawsze;)

Stary i dobry pomysł - połącz wszystkie elementy na planszy w nowej aranżacji, tym razem autorstwa Einara Saukausa (Hobbit 128k), może przykuć nas na dłuższą chwilę do emulowanych i prawdziwych Spektrusiów. Sporo poziomów, całkiem niezła muzyka autorstwa Mr.Beep'a, cóż potrzeba więcej;)