Ready/Run

Program Szymona Herera (lat 11) z Warszawy. Program wzorowany jest na jeszcze niedawno bardzo popularnych grach telewizyjnych i polega na odbijaniu piłki od ścianki Pomysł nie jest więc nowy, ale realizacja bardzo ciekawa. Gratuluję!

Grę w orła i reszkę odnaleźć można bez trudu w symulacjach metodami Monte Carlo, czy też w wielu problemach fizyki statystycznej, w tym np. fizyki statystycznej magnetyków. Krótko mówiąc: wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z tzw. schematem do świadczeń Bernoulliego.
Aby lepiej zrozumieć, na czym polega ta konstrukcja, uruchom program, którego listing przedstawiono na rys. 1. Po wprowadzeniu np. cyfry 0 komputer rozpoczyna wyświetlanie strzałek, przy czym prawdopodobieństwo elementarne tego, że pojedyncza strzałka jest skierowana do góry wynosi p. Inaczej mówiąc, aby narysować pojedynczą strzałkę komputer losuje najpierw liczbę pseudolosowg RND z przedziału 0,1. Jeżeli liczba ta jest mniejsza od p, wówczas komputer rysuje strzałkę skierowaną do góry (ewentualnie żeton czarny), w przeciwnym razie strzałkę skierowaną w doł ekranu (ewentualnie żeton biały).

Wprowadzanie dłuższych programów w BASIC-u można sobie ułatwić i jednocześnie przyspieszyć stosując automatyczne numerowanie linii. Niestety Commodore 64 nie daje nam bezpośrednio takiej możliwości i dlatego też proponuję program AUTONUMBER, który pozwoli nam zrealizować tą przydatną funkcję.
Po wczytaniu oraz uruchomieniu programu wpisać:

←X i wcisnąć RETURN.

X oznacza tu liczbę z przedziału 1-255 równą krokowi numeracji. Po wykonaniu tej operacji wpisujemy normalnie kolejne linie programu z tym, że ich numery będą pojawiać się na ekranie automatycznie. Jeżeli nie określimy kroku (wpisanie samej strzałki) to będzie on przyjęty jako równy 10.
Po wyzerowaniu komputera (SYS 64738 lub kombinacją STOP i RESTORE) program można ponownie wywołać za pomocą SYS 53111. Wciśnięcie klawisza RETURN przv wyświetlonym kolejnym numerze linii powoduje wyjście z programu.

 

Opisany poniżej program przeznaczony jest dla Commodore 64 lub 128 (w trybie C-64) oraz drukarek MPS 801, 802, 803 (nr urządzenia 4), a także dla plottera 1520 (nr urządzenia 6) i pozwala na natychmiastowy wydruk zawartości ekranu co może być bardzo pomocne podczas sporządzania programów, dokumentacji, listingów itp.
Program uruchamia się za pomocą SYS 49152 (także po wyzerowaniu komputera np. przez SYS 64738). Sterowanie odbywa się za pomocą klawiszy funkcyjnych F1, F3, F5 i F7. Dwa pierwsze umożliwiają zmianę koloru ramki i tła; F5 powoduje wydruk za wartości ekranu, a klawisz F7 zatrzymuje program (można też wcisnąć jednocześnie STOP i RESTORE). Ponieważ program wykorzystuje wewnętrzny system przerwań komputera, możliwe jest drukowanie za wartości ekranu w dowolnym momencie; także kursor porusza się szybciej niż zwykle.
Użycie klawisza F5 bez włączonej drukarki spowoduje zablokowanie komputera, a więc także programu głównego. Z tego powodu zaleca się sprawdzenie gotowości do pracy samej drukarki przed przystąpieniem do drukowania zawartości ekranu

TURBO 16 pozwala na przyspieszone wczytywanie programu zwykłą instrukcją LOAD. Program przeznaczony do przyspieszonego ładowania musi być jednak uprzednio odpowiednio zapisany. Służy do tego poniższy program. Po wpisaniu należy go zapisać na osobnej kasecie. Następnie program uruchamiamy, i jeśli ukaże się napis „O.K.", oznacza to, że dysponujemy poprawnym programem.

Gdy szczęśliwie przebrniemy przez uruchomienie, należy załadować program przeznaczony do późniejszego przy spieszonego ładowania i zapisać go rozkazem SAVE "NAZWA", 7. Jeśli chcemy by program sam się uruchamiał, piszemy SAVE"NAZWA",7,1. Raz za ładowane TURBO działa poprawnie do momentu wyłączenia komputera lub załadowania innego pro gramu, mogącego zakłócić jego działanie (np. gry napisanej w języku maszynowym).

 Wzbogacenie programu - listing zawiera korektę opublikowaną w Bajtku 10/1987.

Pamiętacie przygody Kubusia w Tajemniczym Zamku z numeru 8/86 „Bajtka"? Jeden z moich przyjaciół - przedszkolaków powiedział mi wtedy: „to fajna gra, ale można w nią grać tylko raz: potem już zawsze wiadomo co robić". To prawda, w tym przypadku chyba większą frajdą było wymyślanie i pisanie programu (świadczy o tym cała masa listów z podobnym grami) niż sama zabawa. Nasz dzisiejszy program będzie — mam nadzieję — ciekawszy dla grającego.
Wyspa Smoka w naszym programie to coś w rodzaiu wielkiej szachownicy o wymiarach 40x40 kratek. Po niektórych polach Kubuś może poruszać się swobodnie, na inne, z kolei nie może we|ść — to np. skały, mury. Komputer przestawia (w sposób dla nas niewidoczny) postacie na tej szachownicy i sprawdza ich wzajemne położenie.

Wady standardowych procedur obsługi magnetofonu kasetowego komputerów ATARI XL/XE sa dość kłopotliwe. Przypomnę tylko kilka z nich:
1. Nie można nadawać nazw zbiorom zapisanym na taśmie.
2. W trybie z długimi przerwami między rekordowymi taśma jest słabo wykorzystana — czas trwania przerw jest porównywalny z cza sem trwania rekordów
3. Przy odczycie należy ustawić taśmę dokładnie na początek pliku, w przeciwnym razie wystąpi błąd transmisji.
4. Po wykonaniu instrukcji OPEN przy zapisie niezależnie od rodzaju przerw taśma jest zapisywana tonem synchronizującym aż do emisji pierwszego bloku.
5. Mała szybkość transmisji.
Opracowany przeze mnie program eliminuje pierwsze cztery wady. Ponadto znacznie wzrasta szybkość transmisji w trybie z długimi przerwami (do dwóch razy). Użytkownik może samodzielnie regulować prędkość transmisji, która określana jest przez wartości wpisane do komórek 69 i 70. Prędkość transmisji określona jest wzorem
V=895000((PEEK(69)+256xPEEK(70)) [bit/sek] (bez uwzględnienia wpływu przerw).

Wartość tę można zmieniać, lecz naciśnięcie klawisza RESET spowoduje przywrócenie standardowej prędkości (około 700 bodów — standardowo 600 bodów).
Zwiększenie efektywnej prędkości transmisji osiągnięto przez wprowadzenie rekordów zawierających 1024 bajty zamiast 128 jak dotychczas, co zmniejszyło wpływ przerw.
K.S.O. może współpracować z językami ATARI BASIC, TURBO BASIC XL, ASSEMBLER-EDITOR