Ready/Run

Proponuję wpisać i uruchomić ten oto program. Sądzę, że jego efekty mogą zainteresować wszystkich posiadaczy ZX SPECTRUM.

Na ekranie widzimy tor poruszającego się obiektu. Naszym zadaniem jest sterowanie stacją namierzającą obiekt tak, aby odchylenie między położeniem obiektu (linia ciągła) i namiarem (linia przerywana) było jak najmniejsze. Wartość odchylenia jest widoczna na ekranie i ponadto sygnalizowana wysokością tonu, od ciszy przy największych odchyleniach (tracimy kontakt z obiektem) poprzez wysoki ton przy dużych odchyleniach do niskiego tonu przy małych odchyleniach i najniższego przy pokrywaniu się obu torów.

Program generuje na podstawie liczb przypadkowych obraz przypominający mapę lub zdjęcie satelitarne. Rysowanie rozpoczyna się od punktu o współrzędnych 128,88. Współrzędne kolejnych punktów wybierane są na podstawie liczby przypadkowej generowanej przez funkcję RND. W zależności od tej liczby zmianie ulega współrzędna x lub y punktu zmniejszając się lub zwiększając o dwa. W ten sposób na ekranie powstaje obraz złożony jedynie z punktów o parzystych współrzędnych.

Przedstawiony poniżej program umożliwia uzyskanie akustycznego podsłuchu wciśnięcia klawisza (BEEP). Po wpisaniu programu lub wczytaniu go z taśmy/dysku program można uruchomić za pomocą RUN i RETURN; po wyłączeniu go (kombinacja STOP i RESTORE wciśnięte jednocześnie) sygnalizator można uruchomić za pomocą instrukcji SYS 49152 i RETURN.

Rezydujący w pamięci Commodore 64 BASIC 2.0 stanowi jeden z najsłabszych punktów tego komputera. Układanie własnych programów wykorzystujących grafikę wysokiej rozdzielczości, muzykę czy tak zwane spritey potrafi porządnie skomplikować życie nawet zaawansowanemu programiście.
W sukurs użytkownikom przychodzą profesjonalne firmy parające się oprogramowaniem wypuszczając na rynek coraz to nowsze i lepsze rozszerzenia ubogiej wersji tegoż języka (SIMONS BASIC, ULTRABASIC, METABASIC itp.). Przedstawiony program napisany został w klubie mikrokomputerowym „Maniak” w Warszawie (stąd nazwa MANIAK TURBO). Staraliśmy się rozwiązać w nim wszystkie niedogodności, które utrudniały nam prowadzenie zajęć klubowych.
Niektóre rozwiązania i procedury zostały zaczerpnięte z literatury fachowej (procedura RE–LINE oraz STOP–LIST pochodzą z magazynu “AHOY!” z grudnia 1985; generator skrótów z książki “MAPPING THE COMMODORE 64”) i dołączone następnie przez nas do naszego programu.

Każdy wie, że komputer potrafi liczyć. I to nawet bardzo szybko. Także, to że można przy jego pomocy stworzyć na ekranie telewizora poruszającą się figurkę nie jest żadną rewelacją. Ale czy mógłby porozmawiać z nami? Ot, choćby przywitać się i wymienić kilka grzecznych słów?

Poprawiona nakładka na Commodore Basic z usuniętymi błędami z jakimi ukazał się w Bajtku.

Oto krótki program umożliwiający posługiwanie się polskim alfabetem w trakcie pisania własnych programów na komputerach Amstrad 464 (664) 6128.

Ten program służy do prezentacji tekstu, może być wykorzystany w każdym programie użytkowym i nie tylko. Dowolnie długi tekst przesuwa się z lewej strony ekranu na prawą.