Ready/Run

Popatrzcie na ten maleńki program. Wiecie już jaki będzie efekt jego działania? Jeśli nie, to koniecznie go wpiszcie i przekonajcie się sami. Cała tajemnica jest oczywiście ukryta w linii 20. Spróbujcie  odgadnąć  co ukrywa się W komórce pamięci o numerze 23606. Jeśli się to wam nie uda, zaglądnijcie do podręczników obsługi Spectrum lub też do poprzednich numerów „Bajtka". .

Zamieszczony poniżej program służy do rozszerzenia BASIC-a Amstrada o dodatkowa komendę CIRCLE.
Komendę tę wywołuje się przez pionową kreskę SHIFT + @ tak, jak np. instrukcje obsługi stacji dysków. Składnia instrukcji jest następująca:
CIRCLE,x,y,r x,y
- współrzędne środka okręgu
r - promień okręgu
Podobnie jak w Spectrum komenda ta rysuje okrąg o zadanych parametrach, nie zmienia jednak pozycji ostatniego narysowanego ounktu. Współrzędne środka okręgu podlegają tym samym prawom, co współrzędne instrukcji PLOT i DRAW (tzn. ten sam zakres, ORIGIN).
Algorytm tej komendy w BASIC-u podajemy obok. Loader w BASIC-u jest tak na pisany, że zapewnia relokowalność programu tzn. można umieścić kod maszynowy pod różnymi adresami w pamięci. Adres początkowy należy umieścić w linii 260 przypisując go zmiennej a. Spośród linii 370-390 należy wybrać tę, która odpowiada posiadanemu modelowi Amstrafa Schneidera. W liniach DATA ukryte są sumy kontrolne zapewniające kontrolę poprawności wpisywania programu. Jeżeli zdecydowaliśmy się na jeden adres początkowy, to po uruchomieniu loadera możemy podać komendę
SAVE "CIRCLE",b,a,495
i potem ładować komendę do pa mięci rozkazami
MEMORY adr-1:LOAD "CIRCLE"
CALL adr
gdzie adr oznacza ustalony adres początkowy - dawna wartość zmiennej a.
 

Kilka dodatkowych linii na początku programu pozwoli na interesującą prezentacje jego tytułu i autora.
Wystarczy w tym celu, począwszy od linii 110, napisać odpowiedni tekst a$, który będzie wyświetlany w linii y ekranu. Podprogram w liniach od 30 do 100 realizuje ruch liter w następujący sposób:
Dla zmieniającej się wartości i tworzony jest z łańcucha tekstowego a$ jednoznakowy łańcuch b$=mid$(a$,i,1), wyświetlany następnie na pozycji j,y (linia 60) i kasowany spacją na poprzedniej jego pozycji j + 1,y (linia 70). Linia 50 określa kolumnę j, w której ma być wyświetlony, znak począwszy od prawej strony ekranu. Ruch znaku w lewo zapewnia zamknięcie pętli w linii 80. Jednocześnie w linii 50 człon 20-len(a$)/2 + 1 lokalizuje napis w środku ekranu. Linia 90 wprowadza małe opóźnienie w pojawianiu się kolejnych liter napisu. Możliwe jest rów nież korzystanie z MOD 0 i MOD 2. Należy w tym celu zmodyfikować linię 20, wpisując zamiast MODE 1 inny wybrany tryb pracy. W linii 50 trzeba również uwzględnić ilość kolumn ekranu zmieniając odpowiednio: przy MOD 0 39 na 19 i 20 na 10 przy MOD 2 39 na 79 i 20 na 40
 

Święta za pasem, najwyższy czas zabrać się za ubieranie choinki. Zanim jednak stanie w waszym domu prawdziwa choinka, warto trochę potrenować. Oczywiście pomoże wam komputer.
Na naszej komputerowej choince zawieszać będziemy tylko bombki i gwiazdki. Nie będzie to jednak takie łatwe. Otóż bombka jest dwa razy cięższa niż gwiazdka i — aby nasza choinka nie przewróciła się — musimy powiesić ją na gałązce dwa razy dalej.
W fizyce nazywa się to zasadą dźwigni dwustronnej, lub — jeszcze mądrzej — równowagą momentów sił. Prawa te mówią, że każdy ciężar możemy zrównoważyć na huśtawce ciężarem o połowę mniejszym, jeśli umieścimy go dwa razy dalej od środka. Na tym właśnie będzie polegała nasza zabawa. Gwiazdka musi być zawieszona na gałązce o połowę bliżej pnia niż bombka. Jeśli się pomylimy, choinka przewróci się.
Bądźcie więc ostrożni!
 

Jeśli czujesz się fatalnie, łamie cie w kościach a głowa spuchła ci jak bania, to z pewnością dlatego, że krzywa fizyczna twojego cyklu biologicznego przecięła się z osią.
Pokłóciłeś się z dziewczyną i pobiłeś kolegę z pracy - to emocjonalny dzień krytyczny. Dostałeś cztery lufy w ciągu trzech lekcji, wiadomo, kryzys intelektualny. To więcej niż pewne! Chyba, że... w pierwszym przypadku łapie cię grypa, w drugim - mucha usiadła ci na nosie, a w trzecim - bez reszty pochłonęło cię błogie lenistwo.
Co by jednak nie mówić o biorytmach - niezależnie, czy się w nie wierzy, czy też nie - mają one jedną nieocenioną zaletę: niezmiernie rzadko zdarza się, że jesteśmy sprawni pod każdym względem. A więc gdy coś nam nie wyjdzie, np. oblejemy egzamin, wystarczy obliczyć sobie biorytm i mamy już spokojne sumienie. Bo przecież, choć intelektualnie stoimy zupełnie nieźle, to fizycznie... lepiej nie mówić i w dodatku emocjonalnie też spadamy. Wszystko przez te nerwy!
Myślę, że przekonałem najbardziej nawet sceptycznych czytelników o użyteczności programu do obliczania biorytmów, tym bardziej, że jest to program, który może działać na każdym mikrokomputerze. Jedynie posiadacze Spectrum będą musieli zmienić wszystkie oznaczenia zmiennych łańcuchowych na jednoliterowe, ale to przecież drobnostka.
Działanie programu jest proste i nie wymaga specjalnego komentarza. Tym bardziej, że program komentuje się sam, poprzez oznaczenia zmiennych.
Najpierw komputer liczy ilość dni, które przeżył badany, następnie oblicza reszty z dzielenia ilości dni przez długości cykli i na tej podstawie określa jego fizyczną, intelektualną i emocjonalną kondycję w danym dniu. Teraz tylko dobrać odpowiedni komentarz i sprawdzamy co będzie jutro.
A tak przedstawiała się moja sytuacja w dni pisania tego programu. Jeśli więc coś będzie nie tak, sami widzicie, że nie jestem w najlepszej formie psychicznej...
Roman Poznański

Po długiej podróży dotarłeś do Gun City. Celem wędrówki było zdobycie pracy i szczęśliwym trafem tutejszy bank pilnie potrzebował strażnika. Otrzymałeś służbowego colta i usiadłeś sobie w kacie pilnie bacząc na to kto wchodzi. Drzwi się otwierają i... wchodzi jakaś dama pragnąc wpłacić swoje oszczędności.
Przez drugie drzwi znienacka usiłuje wtargnąć jakiś oprych. Wyciąga pistolet ale ty jesteś szybszy. Nagle w drugich drzwiach ukazuje się żądny krwi bladych twarzy indianin, ale już po chwili jego duch wędruje do Manitou. Znowu byłeś lepszy. I znowu ktoś otwiera drzwi. Strzelasz bez zastanowienia i Bogu ducha winny farmer wita się ze Św. Piotrem Lecz na szczęście tutejszy szeryf jest pobłażliwy i zawsze mówi: „do trzech razy sztuka". Ktoś wchodzi. Teraz uważnie go oglądasz. Błąd! Jego słów - „Jestem szybszy!" słuchasz już w towarzystwie świętego Piotra.
Tak, szanowny czytelniku, może wyglądać i twoja historia jeśli zadasz sobie trud i mozolnie „wstukasz" poniższy program do Twojego Spectrum. Teraz dam Ci kilka praktycznych wskazówek. Duże litery w cudzysłowach w liniach 70-410 należy wprowadzać w trybie graficznym, tzn. C.SHIFT + 9. Wówczas na ekranie otrzymamy kursor "G". Powrót do normalnego kursora odbywa się analogicznie. Można zmienić wartość punktacji przez zamianę w linii 4020 wartości 100 na taką jaka Ci będzie odpowiadała. Możesz efekt strzału zaczerpnąć z 1go numeru nowego Bajtka. Możesz robić z tym programem co tylko Ci się podoba, bowiem żadne prawa autorskie nie są zastrzeżone. Acha, jeszcze dla ułatwienia dodam, że im wyższą liczbę podasz przy pytaniu o stopień utrudnienia, tym łatwiej będzie Ci się grało. Radził bym jednak nie przesadzać, gdyż przy b. wysokiej liczbie program staje się powolny i po prostu nudny.
Sterowanie odbywa się klawiszami 1,2,3; klawisz 1 odpowiada pierwszym drzwiom od lewej itd.
Dobrego refleksu!