— Pięć tysięcy komputerów firmy Timex — TC 2048, trzy i pół tysiąca drążków sterowych „Quickshot”, piętnaście tysięcy trzycalowych dyskietek DS/DD, dwa tysiące komputerów SVI-738 produkcji Spectravideo — to tylko część sprzętu sprowadzanego przez Centralną Składnicę Harcerską. Czy jest to pierwsza tego typu transakcja na naszym rynku?
— Nie jest istotne, czy my byliśmy pierwsi. Transakcje związane z rękojmią i prowadzeniem sprzętu zawierają „Baltona” i „Pewex”. Rynkowym sprzedawcą jest zielonogórska „Apina” czy Dom Handlowy Nauki PAN. Natomiast jeśli chodzi o sklepy ogólnodostępne — to rzeczywiście, pod względem rozmiarów jest to pierwsza tego typu transakcja.
— Przymiarki, aby sprowadzić sprzęt komputerowy, trwały od dawna. Krążyły różne pogłoski o jakości sprzętu do zakupienia, o jego cenach, ilości. Doszło wreszcie do sfinansowania pierwszej umowy — za co chwała Centralnej Składnicy Harcerskiej. Czy mógłby pan odsłonić kulisy, jak doszło do zawarcia transakcji? Jest przecież wiele firm o lepszej renomie niż Timex czy Spectravideo.
— Mimo pozorów kulisy nie są aż tak ciekawe. Wolałbym jednak o nich nie mówić, gdyż jako handlowca obowiązuje mnie zachowanie poufności — chociażby w transakcjach importowych. Po prostu te firmy udzieliły nam najdogodniejszych warunków. Nam — to znaczy Towarzystwu Handlu Międzynarodowego DAL — centrali, która dokonała zakupów. Ostateczne zawarcie umowy było poprzedzone licznymi sondażami, konsultacjami, badaniem rynków. Producenci krajowi, jako dostawcy sprzętu są dla Składnicy nieosiągalni, chociażby ze względu na oferowane ceny i znikomą wielkość produkcji. Również nie dochodziła do skutku fuzja z pewnymi firmami polonijnymi — za bardzo troszczyły się o własne interesy finansowe. Rozpoczęliśmy więc rozmowy z przedsiębiorstwami „Metronex” i DAL. „Metronex” mógł sprowadzić komputery tylko na zasadzie transakcji kompensacyjnej. Jedynie DAL miało możliwości dokonania zakupów.
Po licznych wywoławczych ofertach z naszej strony i po zagranicznych konsultacjach cenowych zdecydowaliśmy się na transakcję właśnie z Ti-mex'em i Spectravideo. Chociaż wśród kontrahentów były także Amstrad czy Commodore. Jednakże ze względu na to, że firmy te sprzedają w Polsce komputery w sklepach „Pewexu” i „Baltony”, musieliśmy zrezygnować z ich propozycji. Tak więc, biorąc pod uwagę nasze możliwości zakupu oraz możliwości sprzedaży na rynku krajowym sprowadziliśmy ten właśnie sprzęt.
— A więc sukces?
— Bez przesady, nie jest to szczyt szczęścia i naszych marzeń. Ale trzeba mieć świadomość, że w handlu dokonuje się wyboru i kompromisów: kupuje się to na co nas stać, to co oferują inni lub... nie kupuje się nic. Na przykład długo trwały pertraktacje na temat cen komputerów relacji ceny osprzętu do jednostki podstawowej. THM DAL nie mogło wyasygnować wysokich kwot, które chciałoby się przeznaczyć na zakup bogatego oprogramowania dla MSX czy różnorodnych urządzeń peryferyjnych. Uważam jednak, że mimo tych ograniczeń, sprowadziliśmy sprzęt przyzwoitej jakości, który można będzie kupić po godziwej cenie. Ceny zostały tak skalkulowane, że obniżyliśmy należną nam marżę o 16 proc. do 12 proc. a w niektórych wypadkach nawet poniżej tej granicy. Wartość transakcji w cenach detalicznych ok. 3,4 mld. zł.
— Klienta jednak nie interesuje możliwości dewizowe central handlowych czy układy w polskim rynku komputerowym. Jeśli wydaje kilkaset tysięcy złotych, to chce mieć sprzęt dobrej jakości. Tymczasem urządzenia firmy Spectravideo praktycznie nie funkcjonują na naszym rynku. Timex to inna wersja Spectrum, które nie cieszy się już zbyt dużą popularnością.
— Model TC 2048 jest w pełni kompatybilny ze Spectrum plus, natomiast komputery Spectravideo pracują w systemie CP/M — nie powinno być więc większych problemów z wykorzystaniem już istniejącego oprogramowania. Do TC 2048 może być z powodzeniem wykorzystywana cała rodzina gier i programów edukacyjnych.
— Pewne wątpliwości może jednak budzić kupowanie sprzętu, który posługuje się dyskietkami 3,5”, których u nas nie ma. Obowiązujący wśród naszych fanów mikroinformatyki standard — 5,25”.
— Dlatego do komputera SVI 738, który ma wbudowaną stację dysków 3,5” sprowadzamy także zewnętrzną stację dysków 5,25”. Dyskietki 3” sprowadzane są do stacji dysków FDD3” dla komputera TC 2048. Tym samym formatem posługuje się również Amstrad — tak popularny u nas.
Sprzęt był testowany przez kluby komputerowe m.in. Katowicki Informik, badany w instytutach badawczych, a także przez indywidualnych specjalistów. Zaznaczam, że jest to pierwsza, sondażowa partia sprzętu. Jeśli sprzedaż będzie bez kłopotów, mamy od dostawców Spectravideo zapewnienia rozszerzenia asortymentu. Na przykład 200 egzaminatorzy SVI 788 ma klawiaturę angielską. Następna partia będzie wyposażona w klawiaturę polską. Już w transakcji zapewniono sprzedaż 10 programów użytkowych, i ok. 50 edukacyjnych, które będą w pełni dopuszczone do kopiowania. Tak więc w uruchamianej przez nas sieci sklepów oraz har-dweare'u będzie także software.
— Jak ocenia pan szanse sprzedaży na naszym rynku?
— Początkowo miałem pewne obawy związane z firmą Spectravideo, ale już w połowie września na miesiąc przed planowanym otwarciem stoisk, mieliśmy tyle zamówień, że wszelkie niepokoje okazały się płonne. Na przykład napłynęły zamówienia na wszystkie dyskietki trzycalowe. Różne firmy chcą je wykupić, aby później sprzedawać z nagranymi programami. Oczywiście na taki układ nie możemy sobie pozwolić.
Od początku swego istnienia Centralna Składnica Harcerska miała za jeden z głównych celów rozwijanie zainteresowań politechnicznych młodzieży. Konsekwencją tego założenia jest dokonana transakcja.
— Miejmy nadzieję, że ta transakcja przełamie bariery niemożności związane ze sprowadzaniem sprzętu komputerowego. Traktujemy ją jako szansę rozpoczęcia państwowej sprzedaży — konkurencyjnej wobec giełdy. W najbliższych numerach „Bajtka” bliżej przedstawimy komputery TC 2048 i SVD 738 wraz z osprzętem.
Rozmawiali: Sławomir Polak Roman Wojciechowski
0