[Atari] AtariOnLine: "Mafia" - od zera do supergangstera

"Chicago, rok 1920. Alkohol jest zakazany, przestępczość kwitnie. Sklepikarze żyją w ciągłym strachu przed rabunkami i wymuszeniami, które stają się coraz częstsze. Każdy może zdobyć nielegalną broń palną, a skorumpowana policja nie jest w stanie pomóc.

Jesteś nikim, właśnie wypuszczono cię z więzienia, nawet sprzedawcy hot dogów śmieją się z ciebie. Wystarczy. Pragniesz kontroli nad podziemnym światem. Ale droga do mafijnego tronu jest długa i trudna.

Czy Ci się to uda?"

Tak zaczyna się akcja gry "Mafia", która zdobyła drugie miejsce w kategorii gier na małe Atari podczas niedawnej letniej edycji Silly Venture 2024. Oparta jest na niemieckiej produkcji z Commodore'a 64 z 1986 roku (autor: Igelsoft), podobno dość popularnej w niemieckojęzycznym świecie, zwłaszcza jak na domową produkcję. Na Atari powstały trzy wersje językowe: polska, angielska i niemiecka.




Z czym mamy tu do czynienia? "Mafia" to gra decyzyjna dla 1-4 graczy, strategia turowa z drobnymi elementami RPG, a osadzona jest w scenerii Chicago czasów prohibicji. W mieście działały wówczas wręcz setki mniejszych i większych gangów, a najsłynniejszym gangsterem związanym z Chicago był Al Capone.

Jednak nie jest to oczywiście gra historyczna - co prawda można w niej odnaleźć pewne realia, smaczki z epoki, klimat mafijny jest, ale nie należy traktować jej dosłownie (np. mapa gry w ogóle nie przypomina prawdziwego Chicago). Najlepiej traktować umownie pewne elementy (jak w planszówkach), przykładowo gangsterzy tutaj nie giną, najwyżej są wyłączani z walki po tym, jak energia spadnie do zera, i po walce nadal funkcjonują.


Celem gry jest wywalczenie sobie drogi do mafijnego tronu, co nie jest łatwe, szczególnie jeśli gra się w kilka osób. Mamy dwie opcje gry, krótsza rozgrywka trwa 25 lat, dłuższa 50, a jedna tura odpowiada jednemu miesiącowi.

Zaczynamy prawie od zera (z dokładnością do kilku tysięcy dolarów na starcie), z zerową reputacją w świecie przestępczym - początki są więc trudne, nasza postać nie ma poważania, nie budzi respektu u nikogo.

Jako gracz stopniowo, powoli musisz budować swoją pozycję (a masz różne ku temu możliwości) - kolejne podjęte akcje, zrealizowane zlecenia, kolejne przestępstwa przybliżają Cię do upragnionego celu. Z biegiem czasu możesz już rekrutować ludzi do swego gangu, rozbudowujesz go i wszyscy wokół zaczynają się ciebie bać, przesuwasz się coraz wyżej w mafijnej hierarchii. Ale wygrać całą grę może tylko ten gracz, który zlikwiduje burmistrza, "pożyczy" złoto ze specjalnego transportu i osiągnie najwyższą rangę.

Kolejność w hierarchii rang w wersji polskiej jest następująca:
Początkujący → Zbir → Pionek → Złodziej → Oszust → Mafioso → Postrach glin → Morderca → Szef gangsterów → Prawa ręka → Ojciec chrzestny







Knajpy w tej grze są ważnym elementem rozgrywki, to tutaj możemy rekrutować ludzi do gangu, znajdować zlecenia, kupować lub sprzedawać nielegalny alkohol.






Sklepy z bronią - bez przyzwoitego sprzętu trudno będzie wygrać jakąkolwiek poważniejszą walkę. Tutaj kupimy broń, ale też możemy - co bardzo ważne - szkolić się, przez co podnosimy umiejętności (swoje lub innych członków gangu).



Jeśli chcemy mieć większy niż jednoosobowy gang, musimy mieć kryjówkę dla swoich podwładnych, każda może być wynajęta tylko przez 1 gang. Czynsz miesięczny opłacamy z góry (nie na dłużej niż na 3 lata).
Jeśli przyjdziemy do kryjówki obcej bandy, możemy ją wyzwać na pojedynek (opcja wojny gangów).



W sklepach mamy różne opcje - napad, ściąganie haraczu za ochronę, podszywanie się pod policję, proszenie o pieniądze metodą na "chorą matkę", czy też ewentualne zdemolowanie lokalu. Uwaga, sklepikarz może wezwać na pomoc policję, grupę oprychów lub inny gang.


Banki - w ciągu dnia możemy napadać na bank, w nocy włamywać się do bankowego sejfu (przy czym samemu nie damy rady, musimy mieć kogoś jeszcze ze sobą).


U dealera aut możemy kupić sobie brykę (albo próbować ją ukraść) - samochód zwiększa liczbę ruchów możliwych w ciągu 1 tury i pozwala na transportowanie większej ilości alkoholu.



Za drobną opłatą Eddie może dostarczyć fałszywe banknoty lub dokumenty.



W szulerniach możemy uprawiać hazard i liczyć na to, że opuścimy lokal z wygraną.



U rekina pożyczkowego możemy wziąć pożyczkę na kilka miesięcy (ale uwaga, niespłacenie na czas może oznaczać wizytę windykatorów), a jeśli ktoś chce, może wykupić daną firmę, by potem samemu prowadzić biznes i ścigać dłużników.



Jeśli dany gracz dostanie cynk o możliwości napadu na furgonetkę przewożącą złoto albo zlecenie zlikwidowania burmistrza, na jego mapie gry pojawią się specjalne ikony. Trzeba wykonać z sukcesem oba te zadania, aby zwyciężyć w tej grze. Każdy gracz może mieć niezależnie taką szansę.



Posterunek policji - można tutaj m.in. przekupić szefa policji, aby na jakiś czas jego ludzie dali nam spokój, można też próbować uwolnić z więzienia innego gracza.



Stacja metra - możemy pobawić się w kieszonkowca na peronie lub podczas przejazdu między stacjami. Czasem coś ciekawego udaje się ukraść.


Na dworcu poza wykonywaniem kradzieży można odwiedzić bar dworcowy, można też próbować swych sił w napadzie na pociąg pocztowy.



Sterowanie odbywa się za pomocą klawiatury lub joysticka i klawiatury.

Na mapie gry:

Poruszamy się za pomocą klawiszy kursora lub wskazujemy kierunek wychyleniem joysticka.
ESC na mapie gry - podsumowanie (ile lat zostało do końca, lista członków gangu gracza wraz z parametrami)


Na ekranie walki (która jest turowa):

Postać, której jest teraz kolej, wolno migocze - albo ruszamy nią o 1 krok (klawisze kursora lub joystick), albo strzelamy w następujący sposób:
- RETURN lub FIRE - wyjęcie broni,
- po wyjęciu broni postać zaczyna migotać bardzo szybko - wówczas wskazujemy kierunek strzału klawiszami kursora lub joystickiem i następuje strzał.
- spacja - rezygnacja z jakiejkolwiek akcji w tej rundzie dla danej postaci,
- q (quit) - poddanie walki,
- i - uruchomienie sztucznej inteligencji, tzn. od następnego ruchu komputer gra za gracza.





Mafia na Atari różni się bardzo od wersji oryginalnej z C64 grafiką i mapą gry, a w mniejszym stopniu zasadami rozgrywki. Autor np. wyeliminował największe przeoczenia oryginału, które pozwalały na szybkie podbijanie sobie statystyk (w tej samej rundzie wielokrotnie można się było szkolić czy odwiedzać fałszerza).



"Mafia" jest pierwszą grą, jaką na 8-bitowe Atari napisał Drunkeneye z Niemiec. W "epoce" był posiadaczem Commodore'a 64 i wówczas nie miał żadnego kontaktu z małym Atari, a o swojej drodze do stworzenia gry i wystawienia jej na Silly Venture wkrótce opowie sam na AtariOnline.pl. Poza kodem w Mad-Pascalu jest też autorem większości grafiki w grze, m.in. przez wykorzystanie sztucznej inteligencji i RastaConvertera.

Kilka miesięcy temu Drunkeneye zaprezentował wstępną wersję tej gry na Atari Age i widziałem w niej spory potencjał, ale w mojej ocenie polska wersja (tłumaczona przez AI) wymagała jednak dość dużej ilości poprawek. Dlatego zaoferowałem swą pomoc, poza poprawianiem polszczyzny ostatecznie też m.in. wprowadziłem korekty do grafiki większości elementów mapy gry.

Michał "Miker" Szpilowski użyczył swego talentu tworzenia efektów dźwiękowych.

Andrzej "Andy" Kidaj i Marcin "Cedyń" Czartyński zgodzili się na użycie w grze swoich starszych utworów muzycznych (tytuły odpowiednio: "Night" i "Paczka TNQ 3").



Gra działa na standardowym 8-bitowym Atari z 64KB RAM. Wersje PL, EN, DE można ściągnąć ze strony projektu na githubie, czyli stąd (aktualna dostępna obecnie wersja gry to v1.0, trwają prace nad v1.01). Ewentualne błędy prosimy zgłaszać również na githubie.




komentarzy: 0